مجله مانگ؛ سلامت عاطفی

کدام یک؟ سلامت عاطفی؟ سلامت روانی؟ یا هر دو، روحی واحد در کالبدهایی مجزا؟ منشوری که در واقع عبورگاه یک نور است اما نمودی رنگین کمان وار دارد یا دو سنگ گرانبهایی که هر کدام، “رنگ” خود را به سینه می زنند؟

حتما تا به حال واژه سلامت روانی زیاد به گوشتان خورده است و در حال حاضر احتمالا با شنیدن -درواقع دیدن- واژه سلامت عاطفی این فکر به ذهنتان خطور کرده است: چرا نمی گویند سلامت روانی؟ هر دویشان که یکی هستند! اما در واقع حقیقت چیز دیگری ایست. این دو، دارای تعاریف و قلمرویی متفاوت از یکدیگر هستند، با این وجود در بعضی مواقع با یکدیگر همپوشانی داشته و تعاملی انکار ناپذیر را با هم رقم می زنند که در بخش «روانشناسی در زندگی روزمره» به طور عمیق تری به این مباحث پرداخته شده است.

سلامت روانی بیشتر به سلامت ذهنی انسان توجه داشته و ماهیتی شناختی دارد یعنی چگونگی پردازش اطلاعات و اندوزش و به کاربستن آنها. نقصان در سلامت روانی سبب بروز اختلالاتی در فعالیت هایی همچون استدلال کردن، تصمیمگیری و حل مسیٔله و … میشود که اکثر این مشکلات نتیجه بر هم خوردن یکسری تعادل های شیمیایی در مغز است.

همه اینها در حالی است که سلامت عاطفی، روایِت دیگری را از سلامتی نقل می کند. این نوع از سلامتی بیشتر جنبه های هیجانی یا همان عاطفی دارد و عبارت است از: آگاهی از هیجانات، مدیریت و چگونگی بروز آنها متناسب با سن فرد. در واقع سلامت عاطفی به فرد کمک می کند که در شرایط مختلف، واکنش های مناسبی را از خودش نشان دهد. ضربات روحی و پیشامدهای منفی، سلامت عاطفی را به خطر می اندازند و آن را دچار اختلال می کنند.

سلامت عاطفی ضروری است!

هر دوی این مفاهیم (سلامت عاطفی و سلامت روانی) مکمل یکدیگر بوده و پیوسته از هم تأثیر می پذیرند و توجه به هر دوی آنها بسیار ضروری است؛ همانگونه که وضعیت عاطفی نامساعد بر پردازش اطلاعات تأثیر منفی می گذارد، پردازش و تصمیم گیری های نادرست نیز بر سلامت عاطفی تأثیرات نامطلوب خواهد داشت.

با نظر به نبود توجه لازم به این بعد مهم از سلامتی یعنی سلامت عاطفی و البته شرایط حال حاضر (فراگیری ویروس کرونا)، ما فرصت را غنیمت شمرده و بر آن شدیم تا از اهمیت این بعد از سلامتی، بیشتر سخن گفته و راه های دستیابی، حفظ و ارتقای آن را با شما خواننده گرامی به اشتراک بگذاریم تا «باشد که این مقوله مفید افتد».