مجله مانگ؛ جهانی شدن

برای این شماره، موضوع «جهانی شدن» را برگزیدیم تا این بار هم عینک آفتابی روانشناسی مان را برداشته، خاک سترده و آن را دوباره روی صورت گذاشته و جایش را تنظیم کنیم؛ تا نگاهی دیگر به اطرافمان بیاندازیم، با این تفاوت که دیگر نور خورشید چشمانمان را نزند و بتوانیم محیط را مصون اما همچنان تأثیرپذیر از پرتوی پرشدت جهانی شدن نظاره کرده و آن را دقیق تر بررسی کنیم.

روان شناسی و جهانی شدن

در غالب بحثها – مخصوصا جهانی شدن – افراد روانشناسی را قلمرویی جدا از دیگر قلمروها همچون: اقتصاد، سیاست و اجتماع دانسته و موضوع را جداگانه در هر قلمرو پیش میبرند. اما اجازه دهید از همین تریبون و در همین مختصات از جمله، مخالفت مان را با این مسیٔله ابراز کنیم! فقط با نگاهی ساده اما عمیق می توان دریافت که تغییر در هر کدام از این قلمروها (اقتصاد، سیاست و اجتماع) نتیجه ی رخداد و تغییری در خانه ی اول، یعنی (ساختار روان آدمی) است. نمی توان منکر این شد که هر تصمیمی در سیاست و اقتصاد و دیگرها، پیامد فعل و انفعالاتی در هیجان، نگرش، انگیزش، بینش، رفتار و در یک کلام، ساختمان روانی است. از این رو است که در صحبت از، نه تنها جهانی شدن بلکه هر موضوع مرتبط به انسان، روانشناسی است! و باید هم باشد، چون آدمی هست.

در نتیجه، این قلمروها بایستی با هم و توأمان پیش بروند، که در شماره ی دوم، ما نیز این چنین کرده ایم؛ فقط با ادویه ی روانشناسی بیشتر. در این شماره از شکلگیری هویت نوجوان و وضعیت آموزشی اش در بحبوحه ی جهانی شدن گفته ایم؛ پژوهشگری دغدغه مند در این حوزه را معرفی کرده ایم؛ جهانیشدن و متعلقاتش را به زندگی روزمره برده ایم؛اصالت را محتوایی وتاریخی کالبد شکافته ایم؛ چشم و هم چشمی نیز کتابش را آوردهایم؛ کمی آرام گرفته و «رامی» را به تماشا نشسته ایم؛ روزنامه ها را جلو گرفته و اخبار تازه ی علمی را مرور کرده ایم؛ و در اقدامی جدید بخش یخ شکن را آورده ایم که روانشناسی ها را در بازی ها ریخته و مشغله ها را شسته و می برد. خلاصه کلی کار کرده ایم که دقایقی را به درستی، میهمان چشمان و تفکرتان باشیم.

این شماره را بخوانید و سعی را بر این بزارید که زین پس عینک تان را جز برای خاک گیری، از صورت برندارید؛ پیروز و مانا باشید.