حتما تا به حال مطالبی راجع به شخصیت های درونگرا و برونگرا شنیده و خوانده اید و به احتمال خیلی زیاد سعی کرده اید نوع شخصیت خود را با توجه به این عنوان ها تعیین کنید. البته لازم است این را بدانید که یک بار تعیین نوع شخصیتی کافی نیست و تایید شده است که عوامل مختلفی، از جمله گذر زمان و افزایش سن، می توانند روی میزان درونگرایی یا برونگرایی ما تاثیر بگذارند.
به علاوه، ممکن است متوجه شده باشید که از هر دو نوع شخصیتی ویژگی هایی را دارا هستید و جاگیری در دسته «برونگرا» یا «درونگرا» برایتان دشوار باشد. از همین رو، در این نوشتار قصد داریم نگاهی بیاندازیم به یک نوع شخصیتی بینابینی و کمتر مطرح شده: «شخصیت درونگرای برونگرا»
بخش های نوشتار
چرا تمرکز روی درونگرایی است؟!
به نظر می رسد که در جوامع امروزی و به دلیل اقتضائات حاضر، خصیصه های درونگرایی، بیشتر مورد خودسرزنش گری قرار می گیرند و یا این افراد فشار بیشتری را برای تغییر برخی ابعاد شخصیتی شان تجربه می کنند. از آنجا که شناخت ابعاد مختلف شخصیت و پذیرش مسائل مربوط به آن به عنوان امور بهنجار -و نه نابهنجار و شایسته تغییر- در وهله اول به خودشناسی و خودپذیری بهتر منجر می شوند و در گام بعدی روابط بین فردی ما را تسهیل می کنند، خالی از لطف نیست که اندکی درباره یک نوع شخصیتی بینابینی و کمتر شناخته شده بدانیم: «شخصیت درونگرای برونگرا».
احتمال داشتن «شخصیت درونگرای برونگرا» در چه کسانی بیشتر است؟
طبق نتایج آزمون نئو (NEO) در مطالعات طولی و مقطعی، به نظر می رسد که میزان برونگرایی در هر دو جنس، در سنین جوانی و میانسالی به اوج خود می رسد؛ بنابراین احتمالا افراد درونگرا در این بازه سنی خصیصه های برونگرایی بیشتری از خود بروز می دهند. و احتمال اینکه افراد جوان و میانسالِ دارای شخصیت درونگرای برونگرا بیشتر از کودکان، نوجوانان یا سالمندان با این حالت شخصیتی باشد، بیشتر خواهد بود.
تعریف سه نوع شخصیتی
قبل از اینکه به بررسی شخصیت درونگرای برونگرا بپردازیم، نگاهی کلّی به تعاریف سه نوع شخصیتی می اندازیم. افراد «برونگرا» بر دنیای خارج از خود متمرکز هستند و انرژی روانی شان را از ارتباط با دیگران کسب می کنند؛ معمولا اطرافیان شان آن ها را افرادی اجتماعی، خونگرم و پر حرف تلقی می کنند. از سوی دیگر، افراد «درونگرا» بر دنیای ذهنی و درونیِ شخصی شان تمرکز دارند و منبع انرژی روانی آن ها، افکار و رویدادهای ذهنی خودشان است؛ آن ها از دید دیگران، کم حرف، منزوی، درون نگر و دارای دایره اجتماعی کوچک تلقی می شوند.
این در حالی است که افراد با « شخصیت درونگرای برونگرا» رفتار هایی را از هر دو نوع شخصیتی بروز می دهند و گویی شخصیت آن ها به دو بخش درونگرا و برونگرا تقسیم می شود.
در اینجا نگاه مختصری می اندازیم به 15 نشانه ای که مشخص می کنند شما احتمالا دارای شخصیت درونگرای برونگرا هستید.
نشانه های شخصیت درونگرای برونگرا
1. دیگران برای شما جالب هستند و از ملاقات افراد جدید لذت می برید.
با وجود اینکه به عنوان یک درونگرا، ممکن است ملاقات کردن افراد جدید برایتان چندان دلخواه نباشد، اما به هر حال -حداقل گاهی- تمایل دارید که افراد تازه ای را ملاقات کنید. البته همچنان در زمان های معیّن میزان محدودی از روابط اجتماعی را ترجیح می دهید.
2. نسبت به اینکه به دیگران دسترسی داشته و میزبان رویدادها باشید، موضع خنثایی دارید.
شما فردی هستید که اغلب، رویداد های اجتماعی را میزبانی می کنید و در عین حال از اینکه در یک مهمانی شلوغ و پر سر و صدا گیر بیافتید، بیزار هستید. با وجود اینکه میزبانی جمعی از دوستان نزدیکتان برای شما لذت بخش است، زمانی که به سرحدّ اجتماعی (social limit) خود برسید، تمایل دارید از جمع فرار کنید.
3. از بودن در کنار دیگران و حتی جمع های بزرگ لذت می برید.
درونگرایان اغلب ترجیح می دهند تنها باشند یا در جمع کوچکی از دوستان و نزدیکشان وقت بگذرانند؛ در حالی که افراد با شخصیت درونگرای برونگرا از رویداد های اجتماعی و صحبت با غریبه ها لذت می برند. وجه تمایز این افراد با برونگرایان در این است که فرد درای شخصیت درونگرای برونگرا، بر خلاف یک برونگرا، دوست ندارد حضورش در چنین جمع هایی به مدت طولانی ادامه پیدا کند و اگر به سرحدّ اجتماعی خود برسد، احساس خوبی نخواهد داشت.
4. مابین رویداد های اجتماعی به زمان نیاز دارید.
اگر شما شخصیت درونگرای برونگرا داشته باشید، همانند برونگرایان از این ایده که یک سبک زندگی بسیار اجتماعی داشته باشید، استقبال می کنید؛ اما بر خلاف آن ها، بین هر رویداد و گردهمایی، نیاز به زمانی برای خودتان دارید تا دوباره شارژ شوید.
5. اغلب در لحظه آخر، نظرتان راجع به برنامه ها تغییر می کند.
علی رغم اینکه ممکن است مدت های طولانی منتظر رویدادی مثل یک جشن، مهمانی شام و یا رفتن به کنسرت با جمعی از دوستان باشید، درست در آخرین لحظات به وقوع پیوستن چنین رویدادی، خلقتان تغییر می کند و احساس می کنید ترجیحتان این است که تنها در خانه بمانید. این تغییر ناگهانی ممکن است روی روابط شما با دوستان برونگرایتان تاثیرگذار باشد.
6. ارتباطات جدیدی برقرار می کنید که معمولا پایدار نخواهند بود.
زمانی که در جمع هستید، افرادی را ملاقات می کنید که تمایل دارید با ایشان در ارتباط بمانید؛ با این حال وقتی به زندگی عادی و روزمره خود بازمی گردید، بخش درونگرای شما ندا می دهد که برقراری روابط جدید به تلاش و انرژی زیادی نیازمند است و بهتر است که در همان دایره دوستان قدیمی و تثبیت شده تان باقی بمانید؛ بنابراین معمولا تلاشی در جهت ادامه ی چنین روابطی به خرج نمی دهید.
7. ساختار های اجتماعی خاصی را ترجیح می دهید.
با وجود اینکه بخش برونگرای شما جمع های بزرگ را دوست دارد، هر جمع بزرگ و شلوغی مورد علاقه شما نیست. دورهمی های دوستان و آشنایان، و به طور کلی، محیط های دوستدار درونگرایان، جمع هایی هستند که می توانند انرژی شما را بالا ببرند.
8. بیشتر از اینکه صحبت کنید از دیگران سوال می پرسید.
این واقعیت که شما زیاد از دیگران پرس و جو می کنید و به افراد زیادی گوش می دهید، باعث می شود بعضی ها شما را یک برونگرا بدانند. هر چند که صادقانه از صحبت کردن و گوش دادن به دیگران لذت می برید، اما بخش درونگرای شما نیز می داند که سوال پرسیدن بیشتر، به معنای صحبت کردن و خودافشاگری کمتر خواهد بود.
9. گاهی در میان جمع های بزرگ، به خلوت خود پناه می برید.
افراد درونگرای برونگرا تمایل دارند که در گروه های بزرگ حضور داشته باشند، اما نه به آن معنا که دوست داشته باشند دائما با همه در حال تعامل باشند. اگر شما از حضور در جمع انرژی کسب می کنید و دوست دارید که در گردهمایی ها حضور داشته باشید، مشروط بر اینکه مطمئن باشید هر از گاهی می توانید برای چند لحظه به خلوت خود پناه ببرید، شما احتمالا دارای شخصیت درونگرای برونگرا هستید.
10. حتی در حضور جمع، در افکار خود غرق می شوید.
برقراری روابط اجتماعی می تواند از شما انرژی زیادی بگیرد؛ چرا که دوست دارید با دنیای بیرون از خود ارتباط بگیرید و در مکالمات درگیر شوید، با این حال زمان زیادی هم با افکار خود مشغول هستید و همیشه به ابعاد مختلف موقعیت می اندیشید و آن ها را تجزیه و تحلیل می کنید.
11. در برخورد با دوستان، بسیار انتخابی عمل می کنید.
به عنوان فردی با شخصیت درونگرای برونگرا، کاملا راحت هستید تا با افراد زیادی در ارتباط باشید. در عین حال، دایره دوستان نزدیک و حقیقی خود را کوچک نگه می دارید و در انتخاب آن ها نیز سختگیر هستید؛ چراکه افراد اندکی هستند که شما حس کنید واقعا به ایشان وصل بوده و البته ترجیح می دهید که همه ی روابط نزدیکتان عمیق و اصیل باشند.
12. با اینکه می توانید ساعت ها پشت تلفن صحبت کنید، پیام و ایمیل دادن را ترجیح می دهید.
به عنوان یک درونگرا، معنادار بودن مکالمات برای شما بسیار حائز اهمیت است؛ در نتیجه چه رو در رو و در جمع، چه پشت تلفن و چه در چت کردن و ایمیل زدن، آنچه ترجیح شماست آن است که بتوانید مکالمه ی معنادار و اصیلی داشته باشید و در این صورت ممکن است ساعت ها به صحبت کردن ادامه دهید. در عین حال، به طور معمول، پیام و ایمیل دادن را به مکالمه تلفنی و رو در رو ترجیح می دهید.
13. مکالمات معنادار را ترجیح می دهید.
همان طور که در مورد قبلی نیز مطرح شد، عمق، اصالت و معنای مکالمات برای شما مهم است و اگر این فاکتور ها برقرار باشند و ارتباط مناسبی را حس کنید، حتی یک گفت و گوی گذری، ساده و کوتاه نیز می تواند برای شما به یک مکالمه دلخواه تبدیل شود.
14. هر از گاهی دوست دارید که در مرکز توجه باشد.
برخلاف درونگرایان، مشاغلی مانند بازیگری، موسیقی دانی، اجرا و از این قبیل، مورد علاقه و مناسب افراد دارای شخصیت درونگرای برونگرا هستند. شما با این نوع شخصیتی، از اینکه گاهی در مرکز توجه دیگران باشید، احساس ناراحتی نمی کنید؛ و البته هم چنان بعد از تجربه این وضعیت، احتیاج دارید زمان خلوتی را برای خود داشته باشید.
15. با وجود اینکه دارای شخصیت درونگرای برونگرا هستید، اغلب شما را به عنوان یک برونگرا اشتباه می گیرند.
مهارت های اجتماعی و رهبری خوب و اعتماد به نفس شما در سخنرانی های عمومی اغلب باعث می شود دیگران فکر کنند که یک برونگرا هستید. با این حال، در نهایت شما همواره به خلوت و تنهایی دوست داشتنی خود نیاز دارید تا دوباره شارژ شده و انرژی لازم برای ادامه زندگی اجتماعی خود را به دست آورید.
حرف آخر: بودنِ آنچه هستیم
در آخر لازم است بدانیم که اکثر صفات شخصیتی -و امروزه حتی اختلالات روانی- طیفی از خصایص هستند که هر یک از ما ممکن است در نقطه ای از این طیف قرار داشته باشیم. همه ما می توانیم مواقعی درونگرا و مواقعی دیگر برونگرا یا حتی درونگرای برونگرا باشیم؛ پس از این جنبه، هیچ حالت درست یا غلطی از بودن وجود ندارد. مهم است که با تامل و ذهن آگاهی به درون نگری پرداخته و در مسیر خودشناسی هر چه بیشتر تلاش کنیم، تا بتوانیم بهینه ترین حالت خود باشیم؛ و البته، حتی اگر قصد کمک داریم، دیگران را نیز در وهله اول، به دور از پیشداوری و سرزنش، همان گونه که هستند بپذیریم.
نوشتاری که خواندید، اقتباسی بود از مطلبی منتشر شده در سایت درونگرای عزیز. چه به عنوان یک درونگرا و چه نه، اگر علاقه مند بودید، می توانید به این وب سایت که مجمعی ست برای درونگرایان عزیز، سری بزنید.
