با سوال فراخوانی شخصیت چیست بسیار برخورد داشته ایم؛ اما اکثر اوقات از کنار آن با بی توجهی گذشته ایم. این بار میخواهیم که به این سوال بپردازیم: فراخوانی شخصیت چیست؟ همه ما در زندگی با اتفاقات مختلفی مواجه شده ایم و این اتفاقات گاهی آنقدر به ما آسیب زده اند که ما را در «چرخه تداعی» خود گرفتار کرده اند. به این سبب، آسیب وارد آمده، درون قلب ما جای گرفته است و هر روز بیشتر از قبل احساسات ما را جریحه دار می کند.
برخی اتفاقات به اندازه ای برای ما ناگوار بوده اند که یا نتوانسته ایم آن ها را به دست فراموشی بسپاریم و یا اینکه برای رهایی، آنها را «درون فکنی» کرده و در شخصیتمان حفرشان کرده ایم. بعد از گذشت چندین بار تکرار این «الگوی معیوب»، باید به شناخت بررسی این موضوع پرداخت تا از رخداد آن جلوگیری کرد. حال میخواهیم به بررسی دقیق «فراخوانی شخصیت» بپردازیم.
بخش های نوشتار
تداوم و آسیب
در پاسخ به سوال راخوانی شخصیت چیست، باید تداوم را در نظر بگیریم. هرچقدر به جلو می رویم، شبیه این اتفاقات بیشتر رخ می دهند و ما هر بار محکم تر از قبل از آن ها ضربه می خوریم. در نتیجه، دور از ذهن نیست که در آینده ای نه چندان دور، مجددا در معرض آن قرار بگیریم. اما باید این الگو را که گریبان ما را گرفته و ما را رها نمی کند، کشف کنیم و دریابیم که چرا این الگوی آسیب زا در تمام وقایع و موقعیت های زندگی ما نقش پیدا کرده و اسباب آزار ما را فراهم می کند؟
بهتر است که با چندین پرسش به مطالعه ادامه متن بپردازیم. پرسش هایی قبیل از: فراخوانی شخصیت چیست؟ چگونه رخ میدهد؟ چگونه میتوان جلوی آسیب های آنرا گرفت؟ آیا هر نوع فراخوانی شخصیت، آسیب زا است؟ فراخوانی شخصیت علت درونی دارد یا بیرنی؟ چرا پاسخ به سوال فراخوانی شخصیت چیست حائز اهمیت است؟ و …، در ادامه مطالعه متن، کمک شایانی برای درک بهتر موضوع به ما می کند.
علت درونی یا بیرونی؟
اگر وقایع آسیب زا را به صورت سطحی بررسی کنیم، متوجه می شویم که فرد آسیب پذیر به صورت مستقیم در این اتفاقات هیچ تقصیری ندارد. این دیدگاه در ابتدا باعث می شود که علت رخداد این وقایع را به خارج از فرد آسیب دیده «فرافکنی» یا منتقل کنیم و همچنین خود فرد نیز پافشاری بسیاری به «برون فکنی» این اتفاق داشته باشد؛ اما اگر به صورت دقیق و ریز بینانه به این اتفاقات نظر بیافکنیم، متوجه می شویم الگوهایی از فراخوانی رفتار آسیب زننده دائماً در حال تکرار است.
تقصیر ما در این وقایع
در پاسخ به سوال فراخوانی شخصیت چیست، پس از درک چیستی آن نوبت به بررسی عوامل آسیب زا رسید که الان نوبت بررسی تقصیر است. افراد با بررسی این موضوع به صورت دقیق، متوجه می شوند که ریشه و اساس این آسیب ها از شخصیت خودشان نشات می گیرد و تا زمانی که اقدام به اصلاح رفتار و کنش های خود نداشته باشند، بیش از پیش تحت تاثیر آسیب ها قرار خواهند گرفت. همه انسان ها بواسطه رفتاری که بروز می دهند، زمینه برخورد های مختلف را با خود ایجاد می کنند و همین امر باعث می شود گاهی ما رفتار هایی را به صورت ناخواسته فراخوانی کنیم که آسیب بسیاری بر ما میزند.
تقصیر دیگران در این وقایع
البته نباید از این نکته غافل شد که در این موضوع، نباید صرفا خود فرد را مقصر بدانیم و تمام بار روانی تقصیر را به گردن فرد بیاندازیم. بلکه باید حتما این مورد را در نظر داشته باشیم که گاهی آسیب ها به سبب رفتار نادرست و غیر اخلاقی دیگران رخ میدهد و فرد مذکور الزاما مقصر ماجرا نیست. این اتفاق ممکن است ناشی از تصمیمات غلط دیگران رخ دهد؛ اما آیا نباید اقدامی در جهت جلوگیری از رخداد این اتفاقات داشت؟ شاید خودمان مقصریم که اجازه میدهیم که دیگران از ما سوء استفاده کنند!
حال برآنیم که به بررسی این موضوع بپردازیم که چرا باید برخی عادات نادرست فراخوانی رفتاری را کنار بگذاریم؟ در این نوشته به شما کمک می شود تا این چاله شخصیتی خود را پیدا کنید و از آسیب های احتمالی آن جلوگیری کنید.
فراخوانی رفتاری شخصیت چیست؟
پس از سوال فراخوانی شخصیت چیست، به دنبال سوال فراخوانی رفتاری شخصیت می رویم. همه انسان ها، شخصیتی مجزا و منحصربه فرد داشته و این باعث می شود که هر کسی، الگوی رفتاری اختصاصی خود را داشته باشد؛ اما پدیده ای که در شخصیت انسان ها بسیار به دیده غفلت به آن نگریسته می شود، «فراخوانی های رفتاری» شخصیت است. همین غفلت باعث می شود که یکی از مهم ترین عوامل آسیب زننده به افراد را در نظر نگیریم.
فراخوانی رفتاری شخصیت، یعنی افراد به واسطه نوع تعامل و ارتباطی که با اجتماع برقرار می کنند، نشانه های اختصاصی ای از خود به جای می گذارند که موجب می شود دیگران با بازخورد ها و رفتار های خاصی به استقبال فرد بیایند. به عنوان مثال، فردی که با خوش رویی در اجتماع فعالیت می کند، بازخورد های دوستانه و مهربانانه دیگران را فراخوانی می کند. همه انسان ها با نوع رفتاری که در قبال دیگران دارند، بازخورد های مختلفی را از دیگران دریافت می کنند.
در سوال فراخوانی شخصیت چیست، ما به دنبال فراخوانی کلی چه از نظر عملی و رفتاری و چه از نظر احساسی و غیر عملی بودیم. اما هنگامی که به سوال فراخوانی رفتاری شخصیت چیست می رسیم، باید توجه و تمرکز خود را به بعد رفتاری این واقعه بگذاریم.
بازخورد های آسیب زننده
گاهی بازخورد های دریافت شده از دیگران به شخصیت افراد آسیب می زند و باعث می شود که شخصیت افراد جریحه دار شود. همه انسان ها درگذشته با این آسیب ها مواجه شده اند. بسیاری از ما تلاش کرده ایم تا با این آسیب ها کنار بیاییم؛ اما برخی از آن ها آنقدر برای ما گران تمام شده اند که ما را مجبور کرده اند تا به آن ها واکنش نشان داده و رفتاری را رقم بزنیم که مرهمی باشد بر زخم ما. در پاسخ به سوال فراخوانی شخصیت چیست، بررسی این آسیب ها اهمیتی دو چندان پیدا می کند.
درنتیجه، تلاش برای جبران آسیب وارده، در اولویت امور ما قرارگرفته است. تلاش برای جبران آسیب به این منظور صورت می گیرد که انسان ها به دلیل ذات اجتماعی خود، دائما در تلاش اند که ارتباط خود را با اجتماع حفظ کرده و در صورت اخلال در این ارتباط، مجددا آن را ساماندهی کنند. همین ویژگی باعث می شود که افراد تلاش کنند تا آسیب های وارد آمده از طرف اجتماع را جبران کنند.
فراخوانی شخصیت
در این شرایط، افراد تلاش می کنند تا شرایط و موقعیت آسیب زا را مجدداً در موقعیتی جدید بازسازی کنند تا کسی از راه رسیده و به شیوه ای دیگر رفتار کند. اینکه فردی دیگر به شیوه ای متفاوت در موقعیت ایجادشده رفتار کند، اطمینان و اعتماد افراد را به موقعیت مذکور مجدداً جلب خواهد کرد و آسیبی که در ابتدا توسط فردی دیگر واردشده بود را تسکین خواهد بخشید. این فرایند را می توان «فراخوانی شخصیت» نامید.
اما مشکل آنجاست که «موقعیت بازسازی شده»، بسیار مصنوعی است و آن قدر «سوگیری» عوامل مختلف در آن زیاد است که هرکسی در آن شرایط قرار بگیرد، به یک شیوه رفتار می کند! یعنی اینکه افراد موقعیت را به شیوه ای ایجاد می کنند که هرکسی در آن شرایط قرار داده شود، یک نوع تصمیم خواهد گرفت. این امر باعث می شود که آسیب وارده به واسطه رفتار آسیب زننده، مجدداً برای فرد آسیب دیده رخ داده و نتیجه رفتار قبلی برای وی تکرار شود. در اینجا نه تنها مرهمی برای زخم فرد آسیب دیده وجود ندارد، بلکه مجددا نمکی بر زخم او پاشیده می شود.
خیانت را در نظر بگیرید!
شاید با ذکر یک مثال بتوان بهتر منظور را برساند که فراخوانی شخصیت چیست و چرا مورد اهمیت است: فردی را در نظر بگیرید که از خیانت یک دوست بسیار آزرده شده است و درصدد جبران این آسیب برآمده است. این فرد برای اینکه به خود بفهماند دیگران این گونه رفتار نمی کنند، موقعیت خیانت را مجدداً بازسازی می کند و دوستی دیگر را در آن موقعیت قرار می دهد. موقعیت ایجادشده به اندازه ای با سوگیری ایجادشده است که دوست دیگر نیز راهی جز انتخاب خیانت نخواهد داشت!
فراخوانی و آسیب بیشتر!
تکرار این اتفاقات، روزبه روز زخم افراد را کاری تر کرده و این چرخه معیوب «ایجاد موقعیت» و «رخداد مجدد» واقعه، یکی پس از دیگری رخ می دهد؛ چراکه افراد هرگز علاقه ندارند این نوع برخورد را از جامعه خود دریافت کنند. در نتیجه، موقعیت مذکور را یکی پس از دیگری ایجاد می کنند تا در نهایت به نتیجه ای متفاوت برسند.
اما همانطور که گفته شد، شرایط ایجاد شده بسیار تصنعی است و آن شرایط تنها همان رفتار قبلی را در دیگران فراخوانی خواهد کرد. افراد غافل از اینکه شخصیت خودشان دائماً این روند معیوب را فراخوانی می کند، روزبه روز بیشتر نسبت به دیگران احساس دوری و تنفر کرده و هر لحظه از قبل تنها تر می شوند.
راهکار رهایی چرخه های معیوب فراخوانی شخصیت چیست؟
یکی از راه های فرار از این چرخه معیوب، میتواند انداختن نگاهی عمیق به روابطمان با دیگران باشد. با نگاهی ریز بینانه، می توانیم دریابیم که در کدام روابط و در کدام موقعیت در زندگی مان، آسیب های گذشته را فراخوانی می کنیم. بهتر است هرچه زودتر از این چرخه ها آگاه شده و به آن ها پایان دهیم.
باید به این دیدگاه برسیم که لزومی نخواهد داشت ما به خود ثابت کنیم که دیگران با ما بد یا اشتباه رفتار نمی کنند. سعی بر این داشته باشید که به جای انکار آسیب های وارده بر خود، آنها را بپذیرید. همچنین به جای بازسازی مجدد موقعیت های آسیب زا برای رسیدن به نتیجه ای بهتر، کیفیت روابط تان را با دیگران سامان بخشیده و روابط را به شکلی صحیح تنظیم کنید.
شاید پذیرش این موضوع که دیگران همیشه با مطابق میل مان رفتار نخواهند کرد، بسیار سخت باشد؛ اما حتما این موضوع را در نظر داشته باشید که ما نمی توانیم دیگران را کنترل کنیم! ما به جای کنترل رفتار دیگران، باید به شیوه ای رفتار کنیم که جلوی فراخوانش های شخصیتی ای که باعث تکرار رفتار های آسیب زا به ما می شوند را بگیریم و اجازه ندهیم که دیگران از ما سوء استفاده کنند.